این پست طولانی ست
روز سه شنبه ساعت 6 غروب:
+ بهترین مکان دنیا : آغوش مادر
بهترین بالش دنیا: پاهای مادر
بهترین هوای دنیا: هوای نفس های مادر ♡♡♡
+ سر کلاس ساعت 10 ناگهان ضربانم جوری رفت بالا ک درد کل قفسه سینه ام رو گرفت. مردم تا کلاس تموم شد.
جوری ک نمیتونستم رو پام راحت وایسم . دوستای همکلاسی و مهربون بردنم بیمارستان و معلوم شد ضربان 140 باعث اون درده. کلی نیترو زدن تا بعد از 3 ساعت بدون درد قلب اما با سر درد شدید به زور خودمو مرخص کردم.
+ خونه خوبه!
+ برا آزمایش ترپونین ک نمونه دادم. سی بی سی هم دکتر خواسته بود. وقتی جواب رو دید چشاش گرد شد و نگام کرد گفت چرا نگفتی!!
من حتی نگفتم پورت دارم. و کلی اذیت شدم برا لاین گرفتن و سمپل دادن. ولی بهتر از جواب دادن به سوالای دکتر و پرستارا بود. اونم بیمارستانی ک اصلا نرفته بودم و منو نمیشناختن!
+ بغل مادر و نوازشش خوب خوبم کرد. ♡♡
+ خدایا. خوبی؟
********
امروز چهار شنبه ساعت 11 صبح:
من با این صندلی های سوراخ دار تمام بیمارستان ها و درمانگاه های دولتی شیراز خاطره ها و داستان ها دارم.
چه انتظار ها و استرس ها ک کشیدم رو این ها
گاهی حال ندار بودم و شدن تخت خوابم
گاهی اونقدر طولانی نشستم روشون ک داغون شدم
و خیلی وقت ها تخت خواب مادرم بودن وقتایی که من بستری بودم
و حالا بعد از سال ها روح و جسم من هم مثل همین صندلی پر از سوراخ و حفره است.
+ خیلی خسته ام.
+ در انتظار اینکه نوبتم بشه برا دکتر قلب. :|
+ خیلی خسته
*******
ساعت 6 غروب:
+ داروهام رو 1 و نیم برابر کرد. گفت مشکل از دستگاه و تنظیمات نیست. مشکل از قلب توعه! :| داروهاتو طبق دستور جدید بخور خوب میشی.
+ هنوز سرم درد میکنه.
+ اونقدر خسته ام که نمیدونم اصلا به مرحله شروع دوره های جدید شیمی و پرتو میرسم یا نه! اصلا دیگه دلم نمیخواد برم اونورا !! دیگه اون مکان ها برام یادآور شکست شدن. شکست بعد از کلی رنج و دست و پا زدن!!
دکتر گفت یه هفته دیگه بیا دستور دارو ها و معرفی نامه بهت بدم. ولی فک نکنم یک سال هم کافی باشه برا در رفتن خستگی هام.
+ خوبین شما؟
+ فردا باید اسایمنت رو کامل کنیم. جمعه هم کلاس زبان دارم. بعدشم باید بشینم برا زبان تخصصی دانشگاه بخونم. دوشنبه امتحان دارم. یکشنبه هم ارائه اسایمنت هست و استادی بس سخت گیر.
حالا همه اینا در حالیه که مامانم میگه یه هفته استراحت پزشکی داری. بشین خونه استراحت کن. :|
+ اومدم یه چی دیگه بنویسم اینا ر و نوشتم. الان یادم نیست اون چی بود. ولی میدونم اینا نبود :))
+ کاش مرگ ناگهانی باشه!
و مهمتر از اون .
بدون دررررد !
+++بیاین با یه دلیل منطقی و واقعی منو راضی کنید که برم برا ادامه درمان و شروع مجدد شیمی درمانی و پرتو درمانی! با یه نتیجه نامشخص و احتمالی!!
++++آریا گفت :
تا آخرین لحظه ای که زنده ای باید بنجگی. نباید خسته باشی. اول خستگی میاد بعد ناامیدی.
من هر جا خسته و نا امید میشم تو رو یادم میاد و دوباره انرژی میگیرم. :) ( حس خوب)
نرگس گفت:
به خاطر من.
و من گفتم خاطر من پیش کیه؟ و اون گفت پیش ما ♡♡
مهسا گفت:
به خاطر مامانت.
اگه نه؛ به خاطر من. ♡
نگیسا گفت:
سلام عزیز دلم ❤️❤️
من نمیخوام حرفای شعاری بزنم من حتی نمیتونم بگم ببین من درکت میکنم من میفهممت . چون جات نبودم و نیستم چون احساسات تورو نداشتم و غم و غصه ها افکار و رنج هایی که تو داشتیو تجربه نکردم . چون نمیتونم بفهممت پس نمیتونم منطق الان تو رو قانع کنم اما با منطق فعلی خودم و از اون مهم تر با قلب خودم میتونم حرفامو بهت بگم
نمیتونم بگم مسیری که توش هستی ناامید کنندس و از اون طرف هم نمیتونم بگم امیدوار کنندست چون هیچکدوممون از آینده خبر نداریم و خب تو خواستی احساسی جواب ندیم اما مسیری که توش هستی صد در صد مسیر درستیه . از قدیم گفتن اگه یه مسیری برات خیلی راحت بود به درست بودنش شک کن . قطعا خیلی خسته شدی از مقاومت کردن از ادامه این مسیر اما اول از همه بیا و خارج از این چارچوب هم ببین . ببین اطرافیانت هم پا به پات باهات حرکت کردن . مثلا مادرت . خونوادت همه و همه با تو قدم برداشتن و تو این مسیر تنهات نذاشتن دلیلش هم امیده اون ایمان قلبی هست که به تو دارن به خدا دارن و به جواب گرفتن ازش . اونا هم خسته شدن روزاییو بیحال بودن عصبی بودن و . ولی دوست ندارن و نمیخوان کوتاه بیان چون اون هدفشون که سلامتی کامل توعه از همه این خستگیا مهم تره حالا کنار همه اون تلاش هایی که نزدیکانت میکنن حتی دوستانی که کیلومترها ازت دورن ولی باهات همدلن و نگرانتن هیچ فکر کردی تو هم مسئولیتی داری؟ تو حق داری خسته شی به خودت استراحت بدی نق بزنی یه روزایی بیحال و حوصله باشی و شکایت کنی ولی حق نداری کنار بکشی . چون کنار کشیدن تو نقش بر اب شدن تلاش های اطرافیانت هم هست . خدا بندشو خوب میشناسه حواسش به کوچیکترین کار و افکارت هست . لازم نیست به نتیجه فکر کنی به مسیر فکر کن تمرکزتو بذار تو حال و تو حال زندگی کن . علاوه بر این به همه ی ما یکبار فرصت زندگی میدن پس تا اخرین ذره چونت و امیدت تلاش کن براش برای خودت خونوادت ارزوهات اهدافت و زندگیت. به نظر من تو هم در قبال خودتو ارزوهات هم اطرافیانت مسئولی نذار چیزی که سالهاست داری جلوش وا میستی و میجنگی زمینت بزنه .
و یه ممبر گل دیگه گفت:
نمیخوام شعار سر برم که آره تو خیلی قوی ای و نباید خسته بشی وباید با قدرت درمانت رو ادامه بدی، اره خیلی قوی هستی ولی خسته ای و من تمام سعی ام رو میکنم از پشت این صفحه ی مجازی درکت کنم،نمی خوام هم بگم بخاطر پدر مادرت دووم بیار چون احساس میکنم این فقط احساس عذاب وجدان به آدم میده، انتظار هم ندارم که یهو با شنیدن یه جمله یا یه موزیک یهو حال روحیت خوب بشه، که خوب نمیشه من همه ی این روش ها رو، هزار تا روش دیگه رو هم امتحان کردم نشد وقتی خسته ای یعنی خسته ای باید اروم اروم باهاش کنار بیایی، قبولش کنی، واسه دل خودت، خستگیت وقت بزاری، باهاش کنار بیایی که قراره یه مسیر سخت رو طی کنی و یه رفیق بداخلاق و کم حوصله همراهته متاسفانه قرار نیست بره خونشون و تا آخر این مسیر باهاته، سعی کن باهاش کناربیایی، حتی اگه تونستی یکم باهاش خوب باش تا پیمودن این مسیر برات راحت شه
یه ممبر نا شناس هم گفت :
#پیام_ناشناس
پیغام جدید از *:
نجمه جان هیچ دلیلی هم نباشه تنها دلیلش خانواده است من خودم یه ناامیدم شاید بیشترین چیزی که منو به دنیا وصل کنه خانواده باشه حتما خانواده تو هم طاقت نداشتنتو ندارن❤
مینا گفت:
تا نزدمت میری ادامه میدی و فاز منفی هم نده ! :))
و نسیم گفت :
نجمه جون
هیچکسی به اندازه ی خودت مهم نیست.
بخاطر خودت، برای آرزوهایی که براشون نقشه کشیدی و بسمتشون در حرکتی، برای رهایی خودت تلاش کن
نتیجه دست من و تو نیست، اما تلاش، قطعا مهمترین کاری ه که ما میتونیم برای حال خوب خودمون انجام بدیم❤️
پریسا گفت:
به خاطر خودت بچه جون فقط به خاطر خودت . من الان نقطه اتصالم به دنیا فقط خودمم اگر از خودم ناامید بشم دیگه تمومه
و.
و میدونم از این افرادی ک پست رو دیدین خیلیهای دیگه تون حرف داشتین و نزدین ! ولی بهش حداقل فکر کردین و از این بابت ازتون ممنونم. و خدا رو شاکرم به خاطر داشتنتون ❤️❤️❤️
درباره این سایت